Ik zal kiezen voor de liefde

Er zijn van die periodes in mijn leven dat ik compleet gevangen zit in een gedachtegang die niet bevorderlijk is voor mijn welzijn. Dan ben ik veel bezig met de situatie in de wereld, de oorlogen, de klimaat crisis, het toenemend geweld, de polarisatie. En de gedachtegang is: het komt niet meer goed, dit wordt alleen maar erger, ik sta machteloos.

Dat drukt op me. Maakt me neerslachtig en moedeloos. Het is dan lastig te genieten van de dingen die me vreugde zouden kunnen geven.

Of ik ben alleen maar bezig met mijn fysieke ongemak. Mijn chronische moeheid. En dan veroordeel ik mijzelf om mijn somberheid. Dan denk ik: ik wil dit niet, ik kan dit niet, waarom lukt het anderen wel en mij niet? Ook die gedachten maken me somber of verdrietig.

Er zijn ook periodes dat het geheel anders is. Andere gedachten, ander gevoel van welzijn. Wat ben ik toch dankbaar voor de mooie plek waar ik woon, kan ik dan denken. Wat kan ik toch genieten van mijn dagelijkse wandelingen in het bos. Wat een prachtig gesprek had ik net. Wat een bijzondere kinderen heb ik toch. Hoe dierbaar zijn mijn vrienden voor me.

Feitelijk is er helemaal niets veranderd in mijn leven. De oorlogen zijn er nog steeds, het geweld op straat ook, net als natuurrampen. En ook fysiek is er niets veranderd. En toch is er een hemelsbreed verschil met hoe ik me voel.

Het zijn niet de omstandigheden die mijn welzijn bepalen, het zijn de gedachten in mijn hoofd die maken of ik mij prettig voel of niet. Welke gedachten wil ik volgen? Waar ligt mijn focus? Ik heb daarin een keuze.

De Auschwitz overlevende Viktor E. Frankle zei: “Alles kan van een mens worden afgenomen, behalve één ding, de laatste van de menselijke vrijheden: de keuze van je houding tegenover welke omstandigheden dan ook.”

We hebben niet altijd invloed op pijn, verlies, ziekte of tegenslag. Wel kunnen we kiezen: verbittering of betekenis; wanhoop of een innerlijk ja tegen het leven, ondanks alles. Die keuze maakt het verschil tussen geestelijke ondergang en een vorm van innerlijke vrijheid, zelfs in de donkerste omstandigheden.

Met een diepe buiging voor de man die ons ondanks zijn diepe lijden zoveel licht wist te brengen, wil ik mijzelf er ieder dag aan herinneren: ik heb een keuze. Ik heb een keuze om te kiezen voor licht of donker, angst of vertrouwen, haat of liefde. En ik zal, keer op keer op keer, kiezen voor de liefde.