Geluk is zo dichtbij

Ik geloof dat ieder mens op zoek is naar geluk. Misschien voel je dat niet als zodanig, vind je je zelf geen ‘gelukszoeker’, maar als je je eigen gedragingen nauwkeurig bestudeert, zul je waarschijnlijk merken dat alles wat je doet of probeert te bereiken, gericht is op het verkrijgen van een plezierig gevoel. Of je nu besluit te gaan wandelen, uit eten te gaan, naar de film gaat, in de tuin gaat werken, ruzie maakt of naar je werk gaat… Je doet het allemaal om een aangename ervaring te krijgen.

Als je ruzie maakt, wil je af van een naar gevoel dat je dwars zit, je wilt je beter voelen. We doen het liefst werk dat ons blij maakt, kiezen vrienden die ons blij maken en wonen in huizen waar we ons prettig voelen. We zoeken een droomgeliefde, een droombaan en een droomtoekomst voor onszelf en onze kinderen. Zo zijn we continu op weg naar gelukservaringen. Dat is logisch en daar is niets mis mee natuurlijk.

Maar wat ik bij mijzelf en vele anderen zie, is dat ik zo gericht kan zijn op het eindgevoel, dat ik onderweg vergeet te genieten van wat er nu al is. Ik kan zo verstrikt raken in het bedenken van ideeën voor Innersteps en het uitwerken ervan, dat ik vergeet te genieten van het creëren op zich. Ik kan me zo concentreren op het overwinnen van mijn Lymeziekte, dat ik op een dag weer helemaal fit ben, dat ik daardoor vergeet te genieten van wat mijn lijf nog allemaal wel kan.

Ik hoor mijzelf geregeld zeggen: “als ik weer fit ben, dan…” Zoals ik anderen regelmatig hoor zeggen: “als de verbouwing af is, dan…”, “als de verhuizing achter de rug is, dan…”, “als ik met pensioen ga, dan…”, “als de kinderen groot zijn, dan…”. Het zijn allemaal clichés. We horen het ons leven lang, we weten het donders goed. ‘Dan’ zal altijd ‘dan’ blijven, het Nu is alleen beschikbaar op dit moment. De toekomst zit slechts in je hoofd en nergens anders.

En toch… ik moet er steeds weer aan herinnerd worden: wil ik het geluk ervaren waar ik iedere dag naar streef, dan moet ik aanwezig zijn in het hier en nu. Het is zoveel dichterbij dan ik denk. Ik kan door het bos lopen en me bezighouden met alle plannen in mijn hoofd, ideeën uitwerken, acties beraden en thuis enthousiast weer achter de computer kruipen. Of ik kan bewust om me heen kijken en genieten van de lente die met zoveel schoonheid de kale takken subtiel versiert.

Ik kan stilstaan bij de magnolia in mijn tuin die me zulke mooie bloemen schenkt. Ik kan de enthousiaste hond die mijn pad kruist met blijdschap ontmoeten en blij worden van het kind dat me drie dennenappels schenkt. Er zijn soms zoveel kleine geluksmomenten in slechts een half uur. Als ik ze heel bewust ontvang, ben ik zo’n blij mens! In het verleden kon ik nogal eens bevangen raken door dat wat er niet is in mijn leven. Maar sinds ik iedere avond mijn dag afsluit met het opschrijven van mijn geluksmomenten van de dag, word ik met de dag bewuster van de schoonheid die mij omringt en het geluk dat me wacht.

Er is schoonheid in de natuur, in een glimlach, in kunst, in een zin die ik opvang, in geluk dat ik bij anderen zie, in kortstondige of langere ontmoetingen, in de vorm van de wolken, de roep van een vogel, de warmte van een geliefde… Geluk is zo dichtbij, het wacht geduldig tot jij haar wilt ontmoeten.