Hoe kun je meer verbinding ervaren?

Verbinding is het grote toverwoord van deze tijd. Als we ons maar kunnen verbinden, dan komt alles weer goed. En dat geloof ik ook. Dat de meeste problemen, groot of klein, ontstaan vanuit een gevoel van afgescheiden zijn, waarbij de aandacht zich richt op dat wat verdeelt, in plaats van dat wat verbindt. Een krampachtig vasthouden aan het vertrouwde eigen denken en ervaren en het al of niet bewust afwijzen van het anders zijn of denken van de ander.

Verbinden met gelijkgestemden is niet zo moeilijk. Het voelt al gauw vertrouwd en veilig om met iemand te zijn die er dezelfde ideeën op nahoudt als jij, die om dezelfde dingen kan lachen en waarmee je moeiteloos een prachtig diep gesprek inrolt. Zuiver verbinden vraagt om openheid en kwetsbaarheid, en dat gaat nu eenmaal gemakkelijker bij mensen bij wie je herkenning ervaart en die precies begrijpen wat de betekenis is van de woorden die je deelt.

Veel moeilijker wordt het om je te verbinden met mensen die wat verder van je af staan. Mensen met andere interesses, andere leefgewoonten, andere ideeën. Het is zelfs al moeilijk als een vertrouwd iemand wat teruggetrokken is, of iets doet wat jij niet leuk vindt. Binnen no-time staan allerlei gedachten en aannames een stromend contact in de weg. Zelfs als we denken dat we volledig open staan voor de ander, is dat in werkelijkheid zelden het geval.

Als ik me veilig voel
kan ik verbinden,
is het onveilig
dan sluit ik me af

Ik beschouw mezelf als een open mens en toch ken ik dat gevoel van afgescheiden voelen als geen ander. Ik zie hoe ik (veelal onbewust) ieder contact scan op ok of niet ok. Of: past in mijn plaatje of past niet. Je zou ook kunnen zeggen: veilig of niet veilig. Want daar lijkt het in de kern steeds om te gaan. Als ik me veilig voel kan ik verbinden, is het onveilig dan sluit ik me af. Het zijn subtiele bewegingen, vaak niet eens zichtbaar, maar kijk ik eerlijk en diep, dan zijn ze er wel degelijk.

Het is bijna of er in de contacten een verborgen agenda meespeelt. Steeds weer die zoektocht naar herkenning en begrip. Ja, ja, dat heb ik ook. Dat ken ik. Die gedachte deel ik! Ja, ik word gewaardeerd en gezien in wie ik ben. En dan gaat er iets blijs stromen. Begrijp ik die ander niet en hij/zij mij ook niet, dan sluit de boel direct. Alsof ik iets moet beschermen.

De veiligheid die ik ogenschijnlijk zoek is een schijnveiligheid. Zolang ik niet in een oorlogssituatie verkeer of er anderszins een fysieke dreiging is, is er niets aan de hand. Er zijn gewoon twee mensen die met elkaar relateren. Wel of niet open. Oppervlakkig of diepgaand. Gelijkgezind of volledig anders denkend.

Als ik die ander
niet meer
verantwoordelijk maak
voor mijn gevoel
van veiligheid,
ontstaat er een opening
in het contact

Als ik die ander niet meer verantwoordelijk maak voor mijn gevoel van veiligheid, ontstaat er een opening in het contact. De verborgen agenda verdwijnt, en ik kan met openheid en oprechte interesse kijken en luisteren naar wat er in die ander leeft. Als ik leeg ben van mijn eigen interne oordelen, als ik stop met kijken of de ander in mijn plaatje past, als ik de ander ontsla van de taak om mij goed te laten voelen, dan kan ik werkelijk een verbinding aangaan. Zuiver, open, oprecht.

Als ik een blokkade ervaar in de relatie, dan ben ik oprecht geïnteresseerd in die blokkade. De grootte ervan, de diepte, de oorsprong. Stel dat ik woede ervaar, dan heb ik diezelfde interesse. Ik vraag, ben nieuwsgierig, onderzoek en hou me ver van oordelen, beter weten, verhalen breien.

En stel, stel dat het handelen van die ander mij pijn doet. Dat de energie te overweldigend is, dan nog houd ik me verre van oordelen. Ik hoef die ander niet te veranderen, het enige wat ik hoef te doen is te zeggen STOP dit is niet wat ik nu aankan. De verbinding blijft zuiver, ook al stap je daarna (tijdelijk) uit het contact.

Ik vind het fijn om hierin te oefenen. Ieder dag weer. Gemakkelijk is het niet. Het patroon van zoeken naar veiligheid is diep geworteld in mijn zijn. Maar ik maak vorderingen. Student zijn aan de Ridhwanschool, waar we de Diamond Approach beoefenen, is hierin enorm ondersteunend. Steeds weer dat open zelfonderzoek aan gaan. Die nieuwsgierigheid cultiveren. Ik voel me erg dankbaar voor wat het me brengt.