Als de wereld op je drukt
Mijn lichaam reageert op de heftige gebeurtenissen in de wereld. Althans, zo lijkt het. Ik ben vaak somber en misselijk en kan de veelheid aan berichten over oorlog en geweld niet goed aan. Het drukt op me. Soms moet ik spontaan huilen. Het is groot, en veel en ik voel me machteloos. En dan is er ook nog schaamte. Hoe durf ik me ellendig te voelen. Ik heb zoveel, ik heb het zo goed. Ben ik het niet juist aan al die mensen, die zo verschrikkelijk lijden, verschuldigd om blij en gelukkig te zijn?
Er zit ook angst in mijn lijf, merk ik. Een stille dreiging die onder mijn huid kruipt. Het gaat niet goed met de wereld. Het gaat echt niet goed. Het raakt aan mijn basis gevoel van veiligheid. En dat is nieuw.
Is er werkelijk iets veranderd met vroeger? Of komt het indringerder binnen? Ben ik gewoon oud aan het worden? Verlies ik mijn onbevangen jeugdige vertrouwen? Want oorlogen, geweld en rampen waren er immers altijd al?
Vanuit het groter geheel
vinden er bewegingen plaats
waar ik geen invloed op heb.
Begin ik misschien steeds dieper te beseffen, dat ik als mens totaal geen controle heb over hoe het leven wil bewegen. Dat ik wel een beperkte invloed kan uitoefenen met mijn stem en mijn daden, maar dat er vanuit het groter geheel bekeken, bewegingen plaatsvinden, waar ik geen invloed op heb. Ik kan gissen waar het heen gaat, maar feitelijk heb ik geen idee.
Hoe verhoud ik me hiertoe? Tot dit machteloze gevoel, dit niet-weten? Mijn neiging is terugtrekken. Weg van de dreiging. Maar dat werkt niet. Het lukt me niet te ontspannen. De onrust wordt juist groter en dat vertaalt zich weer in allerlei ongemakken in mijn lijf.
Er is maar één ding wat werkt: nieuwsgierig zijn. Nieuwsgierig naar wat er onder mijn huid kruipt. Nieuwsgierig naar de spanning in mijn lijf. Nieuwsgierig naar wat er drukt, naar de tranen die willen vloeien. Nieuwsgierig naar de angst en hoe die dan voelt. Nieuwsgierig naar de machteloosheid, het overgeleverd voelen aan de grillen van het leven.
Als ik nieuwsgierig ben,
kan angst plaatsmaken
voor verwondering.
Als ik nieuwsgierig ben, kan angst plaatsmaken voor verwondering. Kan de onbestemde leegte van het niet weten, zich vullen met talloze bijzondere waarnemingen. Kan afkeer voor de wereld, transformeren in liefde voor het leven. Kan alles, wat zo lelijk lijkt, haar schoonheid tonen. Als ik werkelijke interesse heb voor hoe het leven zich aan mij toont, dan ebt de spanning weg.
Het is niets anders dan terugkeren naar het nu. Intiem zijn met wat ik allemaal van binnen ervaar. Het is daar waar ik vrede, rust en liefde kan ervaren. Ook als er pijn is. Ook als ik me machteloos voel. En heb ik iets te doen in deze wereld, heb ik ergens een stem te geven, een daad te verrichten, dan is die plek het enige juiste vertrekpunt.
Dat wij allemaal die plek mogen vinden. Dat we allemaal vrede moge ervaren en uit liefde zullen handelen.
Heeft dit artikel je geraakt?
En zou je meer van Nanette willen lezen? Abonneer je op haar blogs door het formulier onderaan de pagina in te vullen of lees hier meer over haar troostrijke boek Zen in de Chaos.
De blogs op de site van Innersteps dienen als ondersteuning aan coaches die zich breed willen blijven scholen. Wil jij zo zuiver mogelijk naast die ander staan, stevig en geaard, vrij van projecties en ‘beter’ weten, dan vraagt dat om een grote mate van bewustzijn op je eigen zijn en functioneren. Telkens weer zien waar je verstrikt zit in een oud verhaal, waar angst domineert en leren hoe je die betovering kan doorbreken en naar vertrouwen kan bewegen. Daar gaan al deze blogs over.
De beste investering die je als coach kan doen, is werken aan je eigen persoonlijke groei. Aan jouw persoonlijk leiderschap. Uiteindelijk geldt dat voor iedereen die op zoek is naar geluk en bezieling in zijn of haar werk. Daarom zijn ook de lezers die geen coach zijn, uiteraard van harte welkom om mee te lezen.
Deel dit artikel:
14 reacties op “Als de wereld op je drukt”
Wat het zo onveilig maakt ia de wetenschap dat deze onrust bewust wordt gecreerd. En dat waar wij als gewone mens zo weinig invloed op hebben betekent niet dat wat er gebeurd de willekeur van het lot is. Er zijn wel degelijk machten en krachten die de onrust versterken, aan touwtjes van geld en macht trekken en wel varen bij deze onrust. Juist die wetenschap maakt het lastig om je veilig genoeg te voelen om naar binnen te keren. De hoop die er wel is ligt buiten deze wereld
Mooi verwoord Nanette.
Wat mij helpt is de aandacht steeds terugbrengen naar hier en nu, niet naar verleden en niet naar toekomst, niet naar elders. Voelen dat het leven veel meer is dan wat ons voorgeschoteld wordt en wat er gebeurt in de wereld. Weten dat alle duister, dat er al heel lang in de wereld is – nu naar buiten komt, het licht erop gezet wordt zodat het eindelijk kan transformeren. Eerder kunnen we niet naar een lichtere wereld.dankjewel lieverd Nanette ,
Samen komen we er wel.
Jouw netwerk raakt mijn netwerk en dat is al helend en geruststellend.Wat een herkenbaar verhaal. Ook ik voel me niet helemaal fijn, terwijl er zoveel is om dankbaar voor te zijn. Het is een onderliggend gevoel van “welbeing” dat niet helemaal goed voelt. Er gebeurd zoveel om ons heen waar we geen invloed op hebben. Daarnaar ben ik zoekende.
Ik werk met kinderen en hoop dat ik hen mee kan geven dat we de wereld echt een stukje beter en mooier kunnen maken. En dat begint bij onszelf.
Dus leer ik kinderen om dicht bij zichzelf te blijven zodat ze een stralend middelpunt worden in hun eigen wereld en dit naar anderen kunnen uitstralen.
Liefs ErnaMooi geschreven Nanette. Vanuit de Tantra is de benadering, zienswijze precies dezelfde. Vanuit een open, nieuwsgierige blik de wereld aanschouwen en wanneer iets je raakt dat in jezelf onderzoeken. Intiem zijn met jezelf, met je adem, rusten in ieder moment. . . Namasté, Sat Nam, much Love!
Heel herkenbaar en dat samen met menopause wat letterlijk een overgang/transitie is, kom ik al deze gedachtes en emoties extra tegen.
bijzonder altijd die parallelle processen, collectief.so dan weer zooo herkenbaar!
dank weer hiervoor.
zo mooi dat jij er woorden aan kan geven die ik dan weer kan lezen!Geweldige blogs schrijf je Nanette, ze sluiten precies bij mij aan. Wat mooi Natuurcoaching, het kan inderdaad allemaal veel simpeler en korter. De kortste weg is via de natuur en onze biologie. Dank je! ????
Geweldige blogs schrijf je Nanette, ze sluiten precies bij mij aan. Wat mooi Natuurcoaching, het kan inderdaad allemaal veel simpeler en korter. De kortste weg is via de natuur en onze biologie. Dank je! ????
[…] zou je meer van Nanette willen lezen? Abonneer je op haar blogs door het formulier onderaan de pagina in te vullen of lees hier meer over haar troostrijke boek Zen in de […]
Laat een reactie achter