Het nieuwe jaar is weer begonnen vol goede wensen voor geluk, liefde en inspiratie. We wensen een leven dat sprankelt en stroomt. Een leven vol liefdevolle warme contacten. Een leven zonder zorgen. We verlangen naar blijheid en innerlijke vrede. Vanzelfsprekend lijkt zo’n leven niet te zijn. Er is veel eenzaamheid, zorg, conflict en somberheid. Veel […]
Als alle verhalen verstild zijn, kan de liefde zich tonen Read More »
Al weken probeer ik voor jullie een inspirerend verhaal te schrijven, maar de woorden willen niet tevoorschijn komen. Sinds ik deze maand zeven dagen op stilte retraite was, lijkt ieder verhaal zijn kracht te verliezen. De waarheid van Zijn, lijkt zich eerder te verschuilen in het woordeloze niets, dan in al die reflecterende gedachten in
Ik hou van vragen. Van open, nieuwsgierige vragen. Ik vind het fijn om ze te stellen en ook fijn om ze te beantwoorden. Daar waar vragen eerlijk beantwoord worden, ontstaat helderheid. In een coachsessie brengt het helderheid in de situatie waar iemand mee worstelt, bij mijn dierbare maatje brengt het helderheid in onze relatie en
Deze zomer reisde ik samen met mijn 26 jarige zoon door Maleisië. Samen backpacken. Een heerlijk avontuur. Lange ritten in rammelende bussen naar bijzondere eilandjes, samen op een brommertje op zoek naar verlaten strandjes, zwemmen in turquoise wateren, snorkelen tussen de meest prachtige vissen, roggen en rifhaaien en ’s avonds op het strand, in het
In mij huist een diepe angst voor leegte. Voor leegte in relaties, waar de vertrouwde zekerheid van de liefde voor elkaar, plots niet meer zo zeker is. Waar meer gezwegen wordt, dan verteld. Waar contact eindeloos ver weg lijkt. Ik ben ook bang voor leegte in mijn werk. Gaten van niets, geen cliënten, geen omzet,
Ken je dat gevoel van frustratie en moedeloosheid als bepaalde patronen zich maar blijven herhalen? Wat je ook doet aan innerlijk werk om oude gevoelens te overstijgen, op de één of andere manier val je steeds weer terug in hetzelfde gepieker, dezelfde twijfels en hetzelfde gevoel van je afgesloten voelen van de rest. Ondanks al
Als het niet stroomt in je leven, je werk of je relaties, als je je somber, gefrustreerd of moedeloos voelt, vraag je dan af waar je aandacht op gericht is. Zeer waarschijnlijk zit je vast in herhalende gedachten in je hoofd. Gedachten die gaan over wat niet goed en niet fijn is. Gedachten die oordelen
Sinds mijn vroege jeugd, heb ik geleerd te vertrouwen op een kracht in mij, die me door alle moeilijke perioden in mijn leven heen heeft gesleept. Hoe verlaten ik me ook voelde, die stoere kracht hield me altijd overeind. Op het schoolplein, toen de hele klas me voor ‘stadse knuppel’ uitschold, liet ik me niet
Ik doe het veel meer dan ik me tot nu toe bewust was. Vergelijken en vervolgens denken in te kort. Bijvoorbeeld als ik in de spiegel kijk en de steeds dieper wordende rimpels bekijk. Ik vergelijk ze automatisch met het ideaalbeeld van geen of weinig rimpels. Zo’n gaaf gezicht heb ik niet meer. Dat voelt
De winter doet zijn intrede. De natuur verstilt en trekt de aandacht diep naar binnen. Het heeft iets magisch die verstilling buiten. Helemaal als een laag sneeuw de geluiden grotendeels dempt. Het geeft rust. En ontspanning. En soms ook ontroering. Lopend door het bos, je schoenen knisperend in de sneeuw, en dan dat betoverende gevoel
Wij mensen zijn gevoelige wezens. Met die gevoeligheid kunnen we over het algemeen moeilijk omgaan. We laten ons niet zo gemakkelijk raken. Het voelt kwetsbaar. Bang om onderuit te gaan. Bang overweldigd te worden. En daarom houden we ons hart uit voorzorg wat gesloten. Niet vreemd, want als gevoelig kind zijn we regelmatig gekwetst geweest
In de laatste aflevering van Zomergasten, sprak psychotherapeute Esther Perel over de boeiende en vaak ook pijnlijke dynamiek in relaties. Ergens in het verhaal zei ze: ’’We zijn zo gericht op wie we als persoon zijn en wat we willen, maar we vergeten te kijken naar de ruimte die tussen ons zit.’’ Haar opmerking blijft
Wat is ware compassie? Is het de ander troosten en opbeuren als die verdrietig is? Is het zoeken naar oplossingen om de ander uit de ellende te helpen? Is het verzachtende omstandigheden creëren, om de pijn te verminderen? Of is het met oprechte interesse nieuwsgierig zijn naar wat de ander doormaakt? Geen oplossingen aandragen, maar
Ik geloof dat ieder mens op zoek is naar geluk. Misschien voel je dat niet als zodanig, vind je je zelf geen ‘gelukszoeker’, maar als je je eigen gedragingen nauwkeurig bestudeert, zul je waarschijnlijk merken dat alles wat je doet of probeert te bereiken, gericht is op het verkrijgen van een plezierig gevoel. Of je
Relaties kennen veel verborgen waarheden. Gevoelens die we niet uiten. Gedachten die we verzwijgen. Oordelen die we niet durven toelaten. Onze diepste waarheden laten we niet altijd zien. Te bang om gekwetst te worden, of die ander te kwetsen. Maar daarmee creëren we afstand. En dat voelt niet altijd fijn. Diep in ons hart willen
