Naam auteur: Nanette Kant

Wij mensen zijn sociale wezens. Liefdevolle relaties met familie, vrienden, collega’s en buren zijn van wezenlijk belang voor ons welzijn en onze gezondheid. Het zou gemakkelijk en vanzelfsprekend moeten zijn om in relatie te zijn, en toch is dat vaak niet zo. We vinden het nogal eens ingewikkeld met familie, vrienden of collega’s. Een opmerking […]

Iedereen kent wel momenten uit zijn leven, dat al het gevoel van houvast weg dreigt te vallen. Na een relatiebreuk, na het verlies van een dierbare, tijdens ziekte of bijvoorbeeld bij crisis op het werk. Alles wat eens zo veilig en overzichtelijk was, is plots chaos. Dat wat je een stevige basis gaf in je

Het lijkt niet zo ingewikkeld, moeiteloos jezelf zijn. Gewoon doen wat je leuk vindt, uiten wat je te uiten hebt, geven wat je te geven hebt. Maar in de praktijk blijkt dat toch niet zo eenvoudig te zijn. We doen heel vaak dingen die we helemaal niet zo leuk vinden en uiten lang niet altijd

Mijn ervaringen met de ziekte van Lyme heb ik altijd beschouwd als een uitnodiging om me telkens opnieuw te wenden tot het licht. Om iedere keer als ik pijn en weerstand voelde, op zoek te gaan naar die plek in mij, waar het stil en vredig is. Soms lukte dat, vaak ook niet. Het lukte

Blij, ontroerd en vol nieuwe levensenergie ben ik op 19 juni terug gekeerd uit Zwitserland. Daar werd ik 3 weken lang intensief behandeld voor Lyme. Degenen die mij al een tijdje volgen, weten dat ik 10 jaar lang heb geworsteld met chronische pijn en intense moeheid. Dat ik mijn heil heb gezocht bij talloze therapeuten,

De afgelopen week werd ik geconfronteerd met één van de meest pijnlijke gebeurtenissen in mijn leven. Nooit geweten dat een hart zo fysiek pijn kan doen. Al dagen zoek ik naar het juiste antwoord, maar kan hem niet vinden. Er is niet één antwoord, net zo min als er één waarheid is. En zo vaak,

Ik had het allemaal vol vertrouwen uitgedacht. Hoe het via crowdfunding mogelijk zou zijn om voor een behandeltraject naar Zwitserland te gaan. Ik zou een mooi coachprogramma maken als tegengebaar. Ik zou openhartig over mijn worsteling met Lyme vertellen en mijn oproep naar meer dan 10.000 volgers sturen. Een bescheiden bijdrage van een kwart van

Het is 2010. Ik woon in Portugal in een huisje in ‘de campo’, het Portugese platteland. Dagelijks wandel ik met mijn hond door de velden. Teken zijn er alom. Ik besteed er doorgaans weinig aandacht aan. Al dagen loop ik met een gek bultje in mijn nek. Ik kan het voelen, maar het net niet

De woorden liefde en respect zijn de laatste tijd vaak in mijn gedachten. In mijn ogen kunnen ze niet zonder elkaar. Zijn ze onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ware liefde heeft respect voor wie de ander is en hoe hij of zij denkt. Ware liefde toont interesse in wat de ander beweegt. Ware liefde kent een

Er is één thema dat als een rode draad door mijn leven loopt: me alleen voelen. Ik heb lange tijd gedacht dat het over eenzaamheid ging. Maar dat is het niet. Het lijkt existentiëler. Eerder een gevoel van ontheemd zijn, me niet verbonden voelen, leegte ervaren. Het is er niet voortdurend, zeker niet, maar het

Ken je dat gevoel? Dat je dacht zoveel geleerd te hebben over jezelf, dat je heel zeker wist de dingen anders te doen nu. Dat het je niet meer zou gebeuren om gigantisch onderuit gehaald te worden. Omdat je ouder bent en wijzer. En dat er dan plots een moment komt, dat je hele wereld

Na alle paniek en onrust aan het begin van de Corona-crisis, ontdekten we de weldaad van vertragen en verstillen. De ruimte bleek voor velen een welkome afwisseling van een druk en haastig leven.  Niet voor de vitale beroepen uiteraard, en ook niet voor de mensen die met een heftig verlies werden geconfronteerd, maar voor de

Toen de Coronacrisis vorige maand ons land binnen sloop, voelde ik vrijwel direct de drang om stil te worden en naar binnen te gaan. Tien dagen de computer, telefoon en TV uit. Genoeg boodschappen in huis om mijn eigen stilte retraite te kunnen houden. Dankbaar dat ik die mogelijkheid had. Dat het gewoon kon. Ik

In deze bijzondere tijd, waarin Corona ons confronteert met een stilte die we niet gewend zijn, moet ik terugdenken aan een reis naar Lapland enkele jaren geleden.  Daar kozen we vrijwillig voor het grote niets. Het bracht ons veel. Ik schreef er onderstaand blog over. En daar zaten we dan, midden in het magische sneeuwlandschap

Soms zijn er van die momenten dat je je zo onderuit gehaald voelt, dat alles wat je op hebt gebouwd aan spirituele wijsheid en zelfkennis, totaal verdwenen lijkt. Angstige momenten zijn dat. Alsof je overweldigd wordt door een donkere kracht, die jou volledig in je greep heeft. Het overkwam me niet lang geleden. Iets van